De Noord-Italiaanse meren
Wandelen en fietsen rond het Iseomeer
Een van de minder bekende Noord-Italiaanse meren is het Lago d'Iseo oftewel het Iseomeer, halverwege het Comomeer en het veel grotere Gardameer. Dit meer is misschien landschappelijk iets minder spectaculair dan het Comomeer en het klimaat is er iets minder gunstig dan aan het Gardameer, maar daar staat tegenover dat het er veel rustiger is, zonder massatoerisme en ellenlange files langs de oevers. Ook de tarieven van campings en hotels zijn heel wat bescheidener dan langs het Gardameer. Een extra attractie is het eilandje Monte Isola in het meer, dat hoog en steil uit het meer oprijst en vanwaar je vanaf de puntige top op ruim 300 meter boven het meer een panoramisch uitzicht hebt.
Panoramawandeling Marone – Iseo
Langs de oostoever van het Iseomeer loopt de 24 km lange Antica Strada Valeriana, een wandelroute die ooit de hoofdverbinding tussen de dorpen vormde. Wij liepen van het treinstation in Marone naar Iseo, een afstand van zo'n 15 km met vooral in het begin de nodige klimmetjes en afdalingen (gpx-track). Het pad is meestal bewegwijzerd en het oude plaveisel is deels bewaard gebleven. Een speciale attractie onderweg is de hermitage van San Pietro in Pregasso, een hooggelegen kerkje dat bereikbaar is via een lange trap en vanwaar je een prachtig uitzicht over het meer hebt.
Monte Isola
Vind je het langs het Iseomeer toch nog te lawaaiig, neem dan de boot voor de korte overtocht naar Monte Isola, een eiland dat steil uit het meer oprijst en waar gemotoriseerd verkeer verboden is, op elektrische karretjes na. Op zondag is het in het vissersdorp Peschiera Maraglio een drukte van belang met flanerende dagjesmensen, maar zelfs dan hoef je maar een klein stukje het dorp uit te wandelen om rust te vinden. Vanuit Peschiera Maraglio fietsten we naar de top van Monte Isola, 419 meter boven het meer, een beklimming die tot het gehucht Cure geen problemen opleverde, maar daarna zo steil werd dat we de laatste kilometer over het stenige pad grotendeels moesten lopen. Er gaat overigens ook een bus naar Cure, vanwaar de wandeling naar de top niet ver meer is. En voor wie niet wil klimmen: rond het hele eiland loopt een vrijwel vlakke weg, die mooie uitzichten op de oevers van het meer biedt.
Vanaf het Santuario della Madonna della Ceriolia, het hoogste punt van het eiland, heb je een panoramisch uitzicht over het meer en de omringende bergen. Vergeet niet het pelgrimskerkje even binnen te gaan – je vindt er aan de muur tegenover de ingang een mooie verzameling ex voto-prenten van dankbare gelovigen, deels uit de eerste helft van de twintigste eeuw.
Piramidi di Zone
Vanuit Marone voert een weg omhoog naar de Piramidi di Zone, puntige, geërodeerde rotspiramides waarop als een soort hoed grote rotsblokken liggen. Ze zijn ontstaan doordat zachtere steenlagen door regen en wind zijn weggesleten, terwijl de harde rots heeft standgehouden. De wandeling naar de rotspiramides begint bij de parkeerplaats in het dorp en loopt steil omlaag over een kiezelpad door het bos langs de piramiden, die alleen van een afstandje te bewonderen zijn. Ook langs de autoweg naar het dorp is een uitzichtpunt, waar de piramiden goed zichtbaar zijn.
Na de wandeling is het goed uitrusten langs het meer in Marone, waar midden in het dorp vlak voor de brug over het riviertje een parkeerplaats met daarachter een mooi strandje is (Via Roma 86).
Natuurreservaat Torbiere del Sebino
Iets ten zuiden van het dorp Iseo ligt het natuurreservaat Torbiere del Sebino (ingang tegenover voetbalveld), een moerassig gebied waar vogelsoorten als aalscholver, fuut en ijsvogel te spotten zijn. De beste kansen daarop maak je tegen zonsondergang of 's ochtends vroeg. Rond het meer, dat op soortgelijke wijze als de Vinkeveense Plassen in de 19e eeuw door turfsteken is ontstaan, zijn enkele wandelingen uitgezet.